Nga Maxim Katz, World Crunch
Pamjet e ndërtesave të shkatërruara, zjarreve dhe civilëve të tmerruar mbushën titujt e lajmeve këtë javë pasi një tjetër sulm me raketa ruse goditi një ndërtesë banimi ukrainase, këtë herë më 14 janar në qytetin lindor të Dnipros.
Që nga 17 janari, autoritetet lokale kanë thënë se sulmi shkaktoi 40 viktima ndërsa 34 të tjerë mbeten të bllokuar nën rrënoja.
Kjo luftë ka ndryshuar në mënyrë drastike perceptimin tonë për realitetin.
Ajo që ndodhi me një bllok apartamentesh mund të zbehet lehtësisht nga të gjitha qytetet që agresioni rus i ka fshirë nga harta: Mariupol, Soledar, Bakhmut, të gjitha të shndërruara në grumbuj rrënojash.
Këto 40 viktima të konfirmuara janë në krye të mijëra civilëve dhe ushtarakëve, pas 11 muajsh lufte.
Kjo është një tjetër tragjedi e luftës.
Vija më e afërt e frontit është rreth 100 milje larg nga Dnipro. Kjo ishte vetëm një ndërtesë banimi, një bllok prej nëntëkatësh, i llojit që nuk mungon në asnjë republikë post-sovjetike.
Shumica e vetë rusëve, në fakt, kushdo që ka lindur në ish- Bashkimin Sovjetik është rritur në blloqe si ky, raporton abcnews.al.
Ky akt barbar është shembull i luftës.
Kjo është pikërisht ajo që është më tragjikja e këtij sulmi. Nuk është thjesht një bllok apartamentesh i shkatërruar; është një mënyrë jetese e zakonshme dhe përvoja të përbashkëta, të gjitha të shkatërruara.
Ky akt barbar është shembulli i luftës. Lufta ku forcat ruse nuk vrasin vetëm njerëz, por u marrin shtëpitë, ndjenjën e sigurisë dhe jetën e tyre.
Ky sulm ndodhi në mes të një diskutimi midis fuqive perëndimore nëse do të dërgoheshin tanke në Ukrainë. Aleatët po konsiderojnë paketa ndihme të paprecedentë, me Britaninë që tashmë ka premtuar të dërgojë në Ukrainë tanket Challenger 2.
Edhe qeveritë më të kujdesshme, si Gjermania, kanë filluar të ndërmarrin veprime reale. Ata nuk po shqeësohen më për “vijat e kuqe” imagjinare dhe frikën e “përshkallëzimit”.
Ka ardhur koha për të dërguar në Ukrainë armë që do të mjaftonin për të siguruar mbrojtjen dhe fitoren e vendit. Qeveria ruse duket se mendon se është koha e duhur për të hequr qafe çdo farë dyshimi në mendjet e politikanëve skeptikë perëndimorë, raporton abcnews.al.
Ata që mendonin se do të ishte më mirë të bënin një marrëveshje, që u ankuan, që donin të shmangnin marrjen e vendimeve përfundimtare, sigurisht që nuk mund të përmbahen më.
A ishte vërtet koha e duhur për t’i kujtuar botës të keqen që miqtë e Kremlinit, përfaqësojnë?
Fusha e betejës është mbyllur në një ngërç. Udhëheqja ruse është në gjendje të keqe. Ukraina po merr më shumë mbështetje ushtarake dhe financiare se kurrë. Me këtë sfond, ironia me stafin ushtarak ukrainas dhe politikanëve perëndimorë është e barabartë me një mision vetëvrasës.
Nëse Rusia nuk mund të përmbahet plotësisht nga bombardimet e shtëpive dhe infrastrukturës, të paktën duhet të ndalojë sulmet në ndërtesat ku jetojnë të pafajshëm në një qytet milje larg vijës së frontit, raporton abcnews.al.
Por kjo logjikë bazohet në një premisë të rreme: se vetë lufta kishte një qëllim dhe se ky qëllim mund të shkatërrohej nga sulme si ky; se lufta premtoi përfitime dhe tani këto përfitime kanë më pak gjasa të japin fryte për shkak të mënyrës se si është bërë.
Në thelb nuk është kështu. Lufta nuk premtoi kurrë përfitime. E vërteta është se që nga mëngjesi i 24 shkurtit 2022, asgjë nuk mund të kishte ndodhur madje as skenari i sajuar i marrjes në kontroll të Kievit në mbrëmje, lule dhe turma brohoritëse që përshëndesnin ushtarët rusë, asgjë që do të kishte krijuar një rezultat pozitiv për Rusinë.
Në vend të kësaj, nuk na ishte garantuar asgjë veçse një fatkeqësi.
/abcnews.al
