Pak më shumë se një e treta e rasteve të vdekjes së papritur kardiake te atletët mendohet se lidhen me kardiomiopatinë hipertrofike. Shumica e vdekjeve ndodhin në stërvitje.
Kjo sëmundje quhet kardiomiopati hipertrofike dhe mendohet se është kryesisht për shkak të mutacioneve të gjeneve. Në 50 për qind të rasteve fëmijët mund ta trashëgojnë sëmundjen, ndaj këshillohen ekzaminime të rregullta në familjet ku ka predispozicion gjenetik. Në fëmijëri dhe rini, sëmundja rrallëherë shoqërohet me simptoma të qarta dhe mund të jetë shkaku i vdekjes së papritur të sportistëve.
Trashja e muskujve të zemrës është një sëmundje kryesisht e padiagnostikuar
Shumë njerëz nuk kanë asnjë simptomë që do të tregonte ekzistencën e sëmundjes, ndërsa një numër pacientësh shfaqin intolerancë ndaj sforcimit fizik. Kardiomiopatia hipertrofike manifestohet me simptoma të ndryshme. Besohet se trashja e muskujve të zemrës në shumicën dërrmuese të rasteve mbetet një sëmundje e padiagnostikuar, sepse pacientët në përgjithësi nuk kanë asnjë simptomë.
Është e mundur që disa njerëz të mos shfaqin kurrë simptoma ose t’i ndjejnë ato deri më vonë në jetë. Në disa pacientë simptomat manifestohen vetëm gjatë ushtrimeve të forta fizike, ndërsa problemet nuk vërehen në pushim.
Forma obstruktive e sëmundjes e shoqëruar me intolerancë ndaj aktivitetit fizik më të fortë
Kardiologët vërejnë se në shumicën e pacientëve ka trashje të murit interventrikular të zemrës, gjë që mund të çojë në pengim të rrjedhjes së gjakut, ndaj kjo formë e kësaj kardiomiopatie përkufizohet si kardiomiopati hipertrofike obstruktive. Ka edhe forma të sëmundjes pa pengesa të mëdha të rrjedhjes së gjakut kur dhoma e majtë e zemrës bëhet e ngurtë dhe nuk është në gjendje të pranojë dhe të nxjerrë jashtë sasi të mjaftueshme gjaku. Kjo formë e sëmundjes diagnostikohet si kardiomiopati hipertrofike jo obstruktive.
Forma obstruktive e sëmundjes shoqërohet me intolerancë ndaj ushtrimeve fizike, ndaj këta pacientë përjetojnë marramendje, vështirësi në frymëmarrje dhe dhimbje gjoksi. Ndonjëherë njerëzit me formën jo-obstruktive mund të kenë simptoma të tilla si palpitacione për shkak të aritmive.
Sëmundja zbulohet në moshën e mesme
Trashja e muskujve të zemrës ka më pak gjasa të shihet në fëmijëri. Njerëzit me kardiomiopati hipertrofike në përgjithësi nuk do të kenë ndryshime të dallueshme të muskujve të zemrës në një moshë të re. Mosha mesatare e pacientëve në diagnozë është 40 deri në 50 vjeç.
Shenjat dhe simptomat e kardiomiopatisë hipertrofike mund të jenë gjithashtu pasojë e ndryshimeve në punën e zemrës. Në këtë rast, pacientët përjetojnë zhurmë në zemër, intolerancë ndaj ushtrimeve fizike, marramendje, gulçim, dhimbje gjoksi, lodhje, palpitacione.
Shumica e vdekjeve ndodhin në stërvitje
Aktiviteti fizik i fuqishëm mund të çojë në përkeqësim të simptomave. Gjatë ushtrimeve të forta fizike, nevojat e trupit për gjak dhe oksigjen rriten, dhe muskuli i zemrës tkurret më fort, duke rezultuar në pengim edhe më intensiv të rrjedhës së gjakut. Ushtrimet fizike mund të shkaktojnë aritmi dhe vdekje të papritur kardiake.
Pak më shumë se një e treta e rasteve të vdekjes së papritur kardiake te atletët mendohet se lidhen me kardiomiopatinë hipertrofike. Shumica e vdekjeve ndodhin në stërvitje ose gjatë një gare sportive. Aktiviteti fizik i lehtë deri në mesatar është i sigurt në shumicën e rasteve.
Rëndësia e ekzaminimeve të rregullta kardiologjike
Personat e diagnostikuar me kardiomiopati hipertrofike duhet të kontrollojnë periodikisht shëndetin e zemrës së tyre, madje edhe njerëzit që nuk kanë asnjë simptomë të sëmundjes.
Këshillohet monitorimi dhe vlerësimi i faktorëve të rrezikut dhe një ekzaminim kontrolli një herë në vit, i cili përfshin ekzaminimin fizik, elektrokardiogramin dhe rezonancën periodike magnetike të zemrës. Çdo simptomë është një arsye për të vizituar një kardiolog.
Pacientët me simptoma të qarta do të duhet të shkojnë në ekzaminime më të shpeshta kardiake, për t’u siguruar që simptomat janë nën kontroll. Është e mundur të rregulloni mjekimin sipas nevojës.
Njeriu nuk do të përjetojë kurrë simptoma
Pavarësisht se simptomat e kardiomiopatisë hipertrofike mund të jenë kërcënuese për jetën, me kontroll të rregullt dhe zakone të shëndetshme, këta pacientë kanë një jetëgjatësi mesatare. Është e mundur që disa njerëz të mos shfaqin kurrë simptoma, ndërsa të tjerët, edhe pse shumë rrallë, do t’i ndjejnë simptomat e para në fëmijëri./abcnews.al
