Droni luftarak dikur ishte pronë e superfuqive ushtarake, por jo më. Përdorimi i tij nga kryengritësit dhe kombet më të vogla tashmë po ndryshon natyrën e betejës, shkruan Jonathan Marcus. Shpesh në historinë ushtarake, një sistem i vetëm armësh mund të bëhet simbol i një epoke të tërë lufte. Dikush mendon për harkun e gjatë të përdorur nga harkëtarët anglezë në Agincourt në Mesjetë ose tanket e blinduara rëndë që mishëronin luftimet tokësore të Luftës së Dytë Botërore.
Aeroplani pa pilot MQ-1 Predator ose UAV u bë arma ikonike e luftës së Shteteve të Bashkuara në Afganistan, Irak dhe gjetkë. Kjo korrespondonte me atë që është quajtur “momenti njëpolar” pas përfundimit të Luftës së Ftohtë, kur SHBA qëndronte e vetme dhe e pakundërshtueshme si superfuqia dominuese globale. Statusi simbolik i dronëve u rrit vetëm kur Predator i konceptuar fillimisht për zbulim ajror u armatos me raketa Hellfire raporton “BBC”.
Pasardhësi i tij, Reaper ishte projektuar posaçërisht si gjuetar vrasës. Ai ka një rreze më të madhe se paraardhësi i tij dhe mund të mbajë një peshë më të madhe municionesh. Vetë emrat e tyre tregojnë qartë qëllimin e tyre.
Këta mund të jenë vrasës të saktë të aftë për të vënë në shënjestër armiqtë e Uashingtonit kurdo dhe kudo që ata më së paku e presin. Ishin dronët Reaper që besohet se janë përdorur për të vrarë gjeneralin iranian Qasem Soleimani jashtë aeroportit të Bagdadit në janar 2020.
Për një periudhë të shkurtër kohe ishin kryesisht Shtetet e Bashkuara dhe Izraeli me industrinë e tij të rëndësishme të dronëve që ishin në gjendje të kryenin operacione të tilla. Megjithatë, gjërat kanë ndryshuar në mënyrë dramatike.
Një epokë e re e luftës së dronëve tashmë ka ardhur duke përfshirë shumë lojtarë të tjerë dhe përdorimi i UAV-ve ka kaluar nga lufta kundër terrorizmit ose kundër kryengritjes në luftime konvencionale në shkallë të plotë. Në epokën e tretë të luftës me dronë teknologjia do të bëhet gjithnjë e më e sofistikuar dhe e lidhur me inteligjencën artificiale. / abcnews.al
